We zijn thuis

We zijn afgelopen maandag eindelijk goed en wel thuis gekomen. Met zowel Jetlag als nieuwe ritme was het even een momentje zoeken om de blog verder bij te werken.  Maar het is natuurlijk ook voor de thuisblijvers en geïnteresseerden wel goed om te weten dat we weer veilig in ons (behoorlijk koude) kikkerlandje zijn aangekomen.

Allereerst heel veel dank voor al jullie lieve reacties. Een aantal mensen hebben we persoonlijk (op 1,5 meter afstand) al gesproken, maar in deze omstandigheden helaas niet iedereen.

Omdat we laat in de nacht vliegen besluiten we om direct vanuit Hua Hin naar Bangkok te rijden en niet eerst nog een nacht in Bangkok te verblijven. De kids zijn in deze omgeving bekend en als we dan weer voor 1 dag naar een ander hotel moeten verhuizen, wordt het alleen nog maar verwarrender.

We zijn blij dat we naar Nederland gaan. Eten halen bij een restaurant en dat op je hotelkamer opeten is niet ideaal en mogelijkheden om er nog op uit te gaan  zijn er niet meer. En de berichten in de Bangkok Post (krant) worden ook niet gunstiger.

Wat we in Nederland kunnen verwachten is daarentegen ook onduidelijk.

Na het eten pakken we de laatste spullen bij elkaar en checken we uit. We hebben een rit van 4 uur voor de boeg. De taxi staat al klaar, maar de kids hebben nog een laatste ijsje tegoed. De rit in de taxi verloopt goed. In totaal maar een roadblok tegengekomen en daar werd gelukkig niet gecontroleerd….. dat scheelt een hoop tijd. Bij de luchthaven worden we daarentegen wel gecontroleerd. Na een temperatuurmeting kreeg iedereen een sticker. Opvallend is het ook dat eigenlijk iedereen hier met een mondkapje loopt.  Gelukkig hebben wij die ook nog gekocht voordat we weg gingen. Het zijn geen officiële mondkapjes. Meer een soort veredelde onderbroeken met een elastiekje. Vooral Dewi vind het geweldig en wil hem niet meer af doen.
 

Staan ze goed…?

Eenmaal in het vliegtuig, een Airbus A380 (met ruim 500 passagiers, waarvan iedereen een mondkapje draagt) kunnen we ontspannen. Kids doen het goed en vallen snel in slaap. Van de beperkte service waar over werd gesproken (door KLM) is geen sprake. Zelfs aan de apart gereserveerde kindermaaltijden

Is gedacht! Na 12,5 uur komen we aan op London Heatrow en wat is het KOUD! Dat is even wennen. Hier hebben we een overstaptijd van 3 uur. En daarna eindelijk (helaas wel met beperkte KLM Service) door naar Amsterdam!

De bagageband is snel te vinden, aangezien er maar 1 in gebruik is. De koffers zijn nog nooit zo snel bij de band geweest. Er staan vliegtuigen geparkeerd op de landingsbaan, wat en bizar gezicht. En Schiphol is nagenoeg leeg, het lijkt wel een spookstad. Snel naar de auto en dan naar huis!

Eindelijk thuis in het koude Nederland! Bijkomen van de lange reis en 2 weekjes in quarantaine.